Göttinger Predigten
Göttinger Predigten im Internet hg. von U. Nembach
Pfingstsonntag, 11.05.2008
Predigt zu Römer 8:1-2.10-11 (plattdeutsch), verfasst von Inke Raabe
Gnade si mit jem und Freed von Gott unse Vadder und vun Jesus Christus, unsen Herrn. Amen.
Leewe Lüüd, ik bin op Land groot worn, wiet wech vun all de Hektik und noch wieder wech vun de Politik. 1964 bin ik to Welt kaben, mien Öllern weern noch junge Lüüd dormals. Se harn groote Pläne: Wenn dat mit dat Geld stimmen dei, denn wulln se utsiedeln und sik buten in de Feldmark een nüe Buerbedriev buen. Dorför hem se arbeitet und dorför hem se spart. Sik sülm hem se meis nix günnt. Se harn een Droom vun een beten Wohlstand und dorvun, dat se sers Kinner een gude Tokunft möglich maken wullen, un för disse Droom hem se leevt.
Ik weet noch, wie mien Öllern vör de Fernseher seten, dormals, as dat losung. Steene flogen över de Straaten. Junge Lüüd „demonstreerten" - gegen wat uk immer. All tosam bölkten se: „Bürger, lasst das Glotzen sein, kommt herunter, reiht euch ein!" Denn keemen Biller vun de Kommune 1: Uschi Obermeier und de annern ut de „WG" heelen sers nackichte Achterenn in de Kamera! De jungen Lüüd harn allens tosamschmeten, wat se hört, woar vertellt. De Tantemeiadören woren wechmakt. Jeder makt mit jede rum und wenn se Lust harn, uk all mankenanner. „Sexuelle Revolution" sähn se dorto. Dor keemen Kinner to Welt, de worn „antiauthoritär" groot makt. Un wenn de jungen Lüüd Interviews geben, kunn man dat meis nich verstahn, dat weer vull mit Fremd- und Schlachwörter, dat weern Parolen ut een anner Welt. Ik weet noch, dat mien Öllern mit de Köpp schüddeln deihn.
40 Johr is dat nu her, dat de 68iger Bewegung eern Anfang nehm. Dat gung gegen de Vietnam-Kriech, dat gung gegen de Sexualmoral, dat gung gegen de Nazis und eegentlich gung dat gegen Alles, wie man hüüt meent. Over dor achter stunn noch wat anneres: De jungen Lüüd wullen fri sien. Se wulln sik nich mehr insparrn laaten. Se harn een anner Droom as mien Öllern: Se wulln een nüe Gesellschaft op de Beene stellen, een, wo keen Hunger hem mut, wo keen op sien Eegen schielt. Se dröömten vun een Welt, wo de Levd regeert und Freeden ünner de Minschen is. Se hungen sik Blööme um de Hals und sungen Leeder in de Straaten. Se wulln fri sien, de 68iger.
Dat weern junge Lüüd dormals. Hüüt sind de 68iger sülm 68. Wat is bleeben vun sers Droom? De meisten leben hüüt ganz normal. Joschka Fischer, de Tornschohminister, is een Staatsmann worn. Rio Reiser is storben, veel to jung, sien Hard hett de Füll vun Leben nich utholen kunnt. Otto Schily is hüüt bi de SPD und schnackt nich mehr vun fröher. Over dorum schall dat hüüt nich gahn. Dat geiht um een nüe Weltordnung und wie dat gahn kann.
Ik läs jem de Predigttext vun de Apostel Paulus. De steiht opschreeben in sien Breef an Römer in dat 8. Kapitel:
Dat gifft keen Urdeel för de, de in Christus Jesus sind. Dat Gesetz vun de Geist, de lebenni makt in Christus Jesus, hett di frie makt vun dat Gesetz, dat Sünn un Dod is. Wenn nu Christus in jem is, denn is de Liev wull dod wegen de Sünn, over de Geist is Leben vull Gerechtigkeit. Wenn du Geist vun de, de Jesus wedder lebenni makt hett, in jem wohnt, denn wart he, de Christus vun de Doden hochholt hett, uk jemme Liev lebenni maken dör de Geist, de in jem wohnt.
Dat gifft keen Urdeel. De Geist makt fri. Dat Gesetz bringt Sünn und Dod - hört sik dat nich so beten na Revolution an? Dor makt doch eener alles nüe, dor stellt eener de Welt op de Kopp, dor ruckelt eener an de Grundfasten vun sien Tied un vun sien Gloov. Denn Paulus keem je ut dat Judentum. Wenn he vun dat Gesetz schnackt, denn meent he de Bibel vun sien Tied. Und wat he hier secht, is unerhört, spektakulär und nü. De Lüüd warn doröver de Köpp schüddelt hem. Wenn man de Korintherbreefe läst, denn ahnt man, wat dor los ween is: Fruns fungen an, in de Gemeende to predigen. Se wulln keen Koppdöker meer dregen - unerhört för dormalige Verhältnisse. Denn keem Besök ut aller Herren Länder, man leet se in un deelt mit se dat Eten und denn wor diskuteert ohne Enn! Man wull keen Regeln mehr güllen laaten, fri wull man sien in Jesus Christus - dor weer wat los in dat erste Johrhunnert na Christus. Wenn uk keen Steene flogen und de Klodüren sitten bleeven - för dormalige Verhältnisse weer dat Revolution. Paulus schrifft sien Korintherbreefe und sett dormit Grenzen: So geiht dat nicht, secht he und versöcht, dor Regel op to kriegen.
De Römerbreef schrifft he an't Ende vun sien Leben, viellicht tein, twinni Johr na dat Spektakel in Korinth. Dat gifft keen Urdeel. De Geist makt fri - over dat Gesetz bringt Sünn und Dod - Paulus is old worn, un he weet, dat he sik op riskante Terrain bewächt. Un liekers hölt he fast doran: De Geist vun Gott gifft een nüe Leben, makt fri und hebelt dat Ole ganz und gar ut de Angeln.
Is Paulus nu de erste Revoluzzer? Is Paulus een Kommunist, een Hippie, een 68iger? Nä. Paulus hett de Grenz immer kennt und levt. Matlosigkeit gifft dat bi em nich. He sülm arbeitet mit isen Disziplin. He günnt sik sülm rein gar nichts. Nich mal een Fru an sien Sied wull he sik erlauben. He nehm keen Spenden, sondern verdeent sien Geld as Teltmaker. Paulus levte gans för sien Opgab. He wull de Lüüd dat Evangelium vun Jesus Christus wiederseggn. De Gloov an Jesus makt fri vun Sünn un Dod, dat weer dat, wat he seggn wull. Over de Lüüd hem dat nich immer verstahn. Schon dormals wor Frisien mit Anarchie verwesselt. So is de Minsch, dormals und hüüt und 1968. De Minsch will immer mehr as geiht.
Und de 68iger? Uk se verwesseln frisien mit Anarchie. Dat geev keen Fehlers und keen Schuld mehr in sers Denken, se worn arrogant, se helen sik sülben för de Mern vun de Welt, dat geev keen Dod un keen Grenzen mehr. Se akzepteerten nix mehr, wat vun buten keem. An't Enn vun de 68iger stunn de Terrorismus und de Gewalt. Anner Meenung durf dat nicht mehr geben. „Wi hem eegentli an een Diktatur buut", secht eener veele Johren später.
Paulus hett dat nich licht hat mit sien Idee. He wor missverstahn, dat leep ut de Reech, dat gung scheef, nich blots in Korinth. Over he wiest uns in de Römerbreef, dat he um nix in de Welt dat Kind mit dat Badewater utkippen wart. Jem sind fri, secht he. De Geist makt jem fri, ganz fri. Sogar jemme Liev wart fri sien. Doran hölt he fast, dat de Gloov de ganze Minsch mit Liev und Seel meent. Uk de Liev wart fri und lebenni sien und mit Christus operweckt warn an de jüngste Dach.
Ik weet nich, ob Paulus vun een nüe Gesellschaftsordnung dröömt hett. Over he wull dat doch in sien Gemeenden wohr warn laaten, dat all satt warn, dat keener mehr Angst hem mutt, dat Minschen annanner mit Levd und Respekt in de Mööt kaben. He hofft, dat Minschen nix Arges mehr dohn kön, wenn Gott sien Geist in se wohnt. He glöövt, dat de Minsch gut is, wenn he de nüe Wech mit Gott geiht. Denn lecht he all de Arge in sik aff und fangt nü an, as een Kind. Paulus glöövt, dat de Minsch gut is, wenn he mit Christus geiht.
Paulus will sien nüe Welt nich vun buten buen, sonnern vun binnen. Anners as de 68iger meent Paulus nich, dat dat leicht is. He versprikt nicht mal, dat dat Spaß makt. He kummt nich mit Blööme in de Haar, sonnern Paulus lecht sik mit de Lüüd an. He predigt Frisien und isen Disziplin. He schnackt vun Minschen und he schnackt vun Gott, niemals mischt he dat innanner, so as dat hüüt Mod is. Paulus schnackt vun de Liev und he schnackt vun de Seel. He schnackt vun dat Leben und vun de Dod. He is de erste Dialektiker, he hölt de Gegenstücke nich gegenananner, sonnern weet, dat beides bloß mitnanner geiht, so lang as wi leben dohn hier op de Welt. Dat is keen Vergnögen, so as Paulus dat vörhett, dat is harte Arbeit, de immer wedder bi sik sülm anfangt.
Un dat meen ik: Een nüe Gesellschaft brukt Menschen wie Paulus, de immer wedder bi sik sülm anfangen. Dat nützt nix und schimpen op de Staat oder op de Verhältnisse. De Welt wart bloß bedder, wenn du anfangst und zwar bi di sülm.
Und ik bin wiss: Dat geiht nich ohne Gloov. All de Minschen, de ohne Gloov de Welt verännern wullen, leepen verkehrt und stahn hüüt as Diktatoren oder Terroristen dor. Alleen de Gloov gifft di Kraft, vun di sülm wechtokieken. Alleen de Gloov gifft di de Richt, dat du op een gude Wech bliffst, wenn du nüe Wege geihst. Alleen de Gloov hölt di fast, wenn du ungedulli, truri, verletzt oder vertwiebelt bist. Alleen de Gloov lett di in't Leben ohne Angst op dat Starben sehn.
Een anner Gesellschaft gifft dat nich, seggen veele. Kiek di doch an, wat ut 68 worn is, seggn se. De Minsch is nunmal vun Grund op schlecht, darum wart alles so blieben as dat is. Over Paulus hölt dorgegen: Dor is wat Nües in unse Welt kaben, secht he. Gott hett sienen Geist geben. Und de Geist makt Minschen gut und fri. Gott sien nüe Welt hett all lang anfungen, mit Pingsten gung dat los. „De Geist vun de, de Jesus lebenni makt hett, wohnt in jem", secht Paulus.
Fang bi di sülm an un laat Gott sien Geist in dien Leben. Kiek op dat, wat in Gott sien Ogen gut is un gerecht. Wer Gott sien Geist hett, de schielt nich na sien Eegen. Wer Gott neech is, de wart annern nich övervördeelen. Wer Gott in sik hett, de is so fri, dat he annern dorfun afgeben much. Dor, wo Gott sien Geist is, dor is de Minsch fri und doch gerecht, gut und fröhli. Fang bi di sülm an, de Welt to verännern. Mit Gott sien Geist warn wi dat irgendwann torecht kriegen.
Amen.